Atrakcyjność gier losowych a niechęć do ich odroczenia w czasie

Marcin Palenik

Streszczenie


Badanie Lovallo i Kahnemana (2000) wykazało, że gry losowe oceniane jako bardziej atrakcyjne mają większą tolerancję na odroczenie. Wniniejszym artykule przedstawiono wyniki zmodyfikowanego badania, które rozszerzyły ten wniosek na gry onowych cechach. Wprowadzono gry ododatniej wartości oczekiwanej, wktórych możliwy jest brak wygranej oraz gry oujemnej wartości oczekiwanej, wktórych możliwy jest brak straty. Wbadaniu wzięły udział 232 osoby. Badani wykazywali większą awersję do ryzyka niż uczestnicy eksperymentu Lovallo iKahnemana (2000), mimo tooni również chętniej odraczali bardziej atrakcyjne gry. Zmodyfikowane badanie wskazuje również, że przy założeniu stałej dodatniej wartości oczekiwanej ludzie wyżej cenią gry zmałą wygraną odużym prawdopodobieństwie niż zdużą wygraną omałym prawdopodobieństwie. Analogicznie, przy stałej ujemnej wartości oczekiwanej ludzie mają większą awersję do małej straty owysokim prawdopodobieństwie niż do dużej straty omałym prawdopodobieństwie.


Słowa kluczowe


odroczone gry losowe, skośność gier, efekt wielkości

Pełny tekst

PDF

Literatura


Albrecht, M., Weber, M. (1997). An empirical study on intertemporal decision making under risk. Management Science, 43, 813-826.

Benzion, U., Rapoport, A., Yagil, J. (1989). Discount Rates Inferred From Decisions: An Experimental Study. Management Science, 35, 270-284.

Berns, G.S., Chappelow, J., Cekic, M., Zink, C.F., Pagnoni, G., Martin-Skurski, M.E. (2006). Neurobiological substrates of dread. Science, 312, 754-758.

Goldstein, W. M., Einhorn, H. J. (1987). Expression theory and the preference reversal phenomenon. Psychological Review, 94, 236-254.

Hardisty, D.J., Appelt, K.C., Weber, E.U. (2013). Good or bad, we want it now: Fixed-cost present bias for gains and losses explains magnitude asymmetries in intertemporal choice. Journal of Behavioral Decision Making, 26, 348-361.

Hardisty, D., Frederick, S., Weber, E.U. (2011). Dread looms larger than pleasurable anticipation. Praca nieopublikowana.

Loewenstein, G. (1987). Anticipation and the Valuation of Delayed Consumption. Economic Journal, 97, 666-684.

Loewenstein, G. (1988). Frames of Mind in Intertemporal Choice. Management Science, 34, 200-214.

Loewenstein, G., Thaler, R. (1989). Anomalies: Intertemporal Choice. The Journal of Economic Perspectives, 3, 181-193.

Lovallo, D., Kahneman, D. (2000). Living with Uncertainty: Attractiveness and Resolution Timing. Journal of Behavioral Decision Making, 13, 179-190.

Mellers, B. A., Chang, S., Birnbaum, M. H., Ordonez, L. D. (1992). Preferences, prices and ratings in risky decision making. Journal of Experimental Psychology: Human Perception and Performance, 18, 347-361.

Mischel, W., Grusec, J., Masters, J.C. (1969). Effects of Expected Delay Time on Subjective Value of Rewards and Punishments. Journal of Personality and Social Psychology, 11 (4), 363-373.

Ostaszewski, P. (2007). Wartość wzmocnień odroczonych oraz niepewnych zperspektywy analizy zachowania. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN.

Palenik, M. (2012). Kiedy może wystąpić ujemna stopa dyskontowa? Decyzje, 18, 83-104.

Rachlin, H., Raineri, A., Cross, D. (1991). Subjective probability and delay. Journal of the Experimental Analysis of Behavior, 5, 233-244.

Sagristano, M.D., Trope, Y., Liberman, N. (2002). Time-dependent gambling: Odds now, money later. Journal of Experimental Psychology: General, 131, 364-376.

Thaler, R. (1981). Some Empirical Evidence on Dynamic Inconsistency. Economic Letters, 8, 201–207.

Yates, J.F., Watts, R.A. (1975). Preferences for Deferred Losses. Organizational Behavior and Human Performance, 13(2), 294-306.




DOI: https://doi.org/10.14659/PJOEP.2014.05.04

Odniesienia

  • Obecnie nie ma odniesień.